cahil

cahil

1. nexwendewar, bêsewad, kesa/ê ku xwendin û nivîsînê nizane
   • Emma di yetîm û bêmecal in
     Fi l-cumle ne cahil û nezan in
     Belkî di sefîl û bêxwidan in — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
2. xişîm, naşî, nezan, tor, ecemî, nefama, negihiştî, netêgihiştî, nezan, saf, xav, dilsaf, dilpak, dilpaqij
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• cahêl

• cehêl

Ji erebî جَاهِل‎ (jāhil).

cahil

1. nezan, cahil
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên nezan hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

• Deng^ⓘ

cahil

1. nexwende, pîtnenas
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. nezan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. naşî, cahil
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)