lawir

• IPA^(kilîd): /lɑːˈwɪɾ/
• Kîtekirin: la·wir

lawir nêr

1. Heyberên jîndar yên dikarin bimeşin û bi tiştan dihesin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Hemî lawirên din lê ne mirov (nezanistî).
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. Candarên dirinde.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. Candarên kûvî.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• kurdî-erebî: lawr‎

• rawir

• ajel
• candar
• heywan

Nevebirrî. Dibe ku kurtkirî ji cinawir, ji can + -wer. Lê hêjayî gotinê ye ku li deverinan tenê bo heywanên dizîkî dav vedidî û dengê wê hindik têyî û meriv ditirsînî bi kar tê; an jî heywanên ji harî xirrînî dikî tê gotin. Anku bal dide li ser dengî; ser vê nîşeyê, dibe ku hevreha law, lac, lawik (2), lawij, lava... Forma pêşîn lawir e ji ber ku rawir wek /rr/ nayê lêvandin, heke rastiyê /r/ bibûya wek /rr/ bi lêv bibûya çimkî di dengnasiya kurmancî de r'ên pêşîn wisan in.