kaynamak
Bilêvkirin
[biguhêre]Lêker
[biguhêre]kaynamak
- kelîn
- kelijîn, kelmijîn, hilkelîn, bilbiqîn, belbeqîn, bilqîn
- su kaynadı av keliya
- belbeqîn
- bo xwarinan, pijîn)
- et kaynadı goşt keliya
- zayîn, derbûn (ji bo ji erdê derketina avê)
- yaylada bir pınar kaynıyor suyu çok güzel li zozanan kaniyek derbûye ava wê pir xweş e
- cebirîn (ji bo hestiyan)
- ayak kemiği kaynamış hestiyê piyê wê cebiriye
- temizîn, kewa bûn, kelijîn (ji bo metalan)
- kelijîn, cebirîn (gihîştina hev a devê birînan)
- yarası çoktan kaynamış devê birîna wî ji zû de keliyaye
- kişkişîn, kelîn (ji bo tiştê meyandî)
- şira kaynamış şîre kişkişiye
- berşoşkî bûn (gava ku mîde tehl û tirşî dibe)
- çeliqîn
- deniz kaynıyor derya diçeliqe
- li qirikê bûn (ji bo zêdebûna tiştekî)
- burası balık kaynıyor li virê masî li qirikê ne
- pêk nehatin, çênebûn
- ders kaynadı ders pêk nehat
- behecîn (di navê de çûn)
- arada bizim para kaynadı dı navê de pereyê me behecî çû
- rabûn, zêde bûn