ewrîn

• IPA^(kilîd): /ɛwˈɾiːn/
• Kîtekirin: ew·rîn

ewrîn cureyê lêkerê pêwîst e (c=gh: gerguhêz, c=ngh: negerguhêz, bo parametreyên din: Şablon:lêker#Bikaranîn)

1. man, rawestan, sekinîn
   • – Bi tenê hatî, te oldaş hene û li ku ewirîyî?
     – Ne, min heval heye û em di gel kerwanê Mûsa hatin û li wir kervansarayê peya bûyîne. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Tûhfetu'l-Xîlan Fî Zimanê Kurdan, Weqfa Mezopotamyayê, 2019, çapa 1em, r. 102, ISBN 978-605-80975-1-3)

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

ewrîn

1. biewr, ewirdar

Ji ewr + -în.