bîmar
Rengdêr
[biguhêre]bîmar
- bîvêr, nesax, nexweş, êşewî
- Mela nemrit bi dayê xwe
Mesîhayê li bîmaran
Kesên geztî du reşmaran — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
- Mela nemrit bi dayê xwe
Jê
[biguhêre]- bîmaristan
- bîmarî
- (Lêker) bîmar bûn
- (Lêker) bîmar kirin
- (Lêker) bîmar ketin
- (Navdêr) bîmarbûn
- (Navdêr) bîmarkirin
- (Navdêr) bîmarketin
Etîmolojî
[biguhêre]Ji farisî بيمار (“bîmar”), hevreha kurmancî bîvêr û pehlewî wêmar.
Werger
[biguhêre]Navdêr
[biguhêre]| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | bîmar | bîmar |
| Îzafe | bîmara | bîmarên |
| Çemandî | bîmarê | bîmaran |
| Nîşandera çemandî | wê bîmarê | wan bîmaran |
| Bangkirin | bîmarê | bîmarino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | bîmarek | bîmarin |
| Îzafe | bîmareke | bîmarine |
| Çemandî | bîmarekê | bîmarinan |
bîmar mê
- bîvêr, nesax, nexweş, êşewî
- Mela nemrit bi dayê xwe
Mesîhayê li bîmaran
Kesên geztî du reşmaran — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
- Mela nemrit bi dayê xwe