bîvêr
Rengdêr
[biguhêre]bîvêr
- nesax, nexweş, xeste, bîmar
- Herçi bîvêrê ku navê dilberê bêtin li ser
Xweş dibit hadir di gavê bêguman û şubhe ye
Bêguman xaka riya wê tûtiya û dane ye — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640) - Lawiko ez ne nexweş im, ne bîvêr im
Ne li keyfa duhî me, ne li eşqa pêr im.
Bîvêr li ba me, ramana nexweş didit û hevreha bîmar a farisî ye... Erê ev peyv li ba we jî heye? eger heye, ew çi ramanê didit? — (Îsmaîl Şahîn li ser profîla xwe ya Facebookê 7/2015)
- Herçi bîvêrê ku navê dilberê bêtin li ser
Bi alfabeyên din
[biguhêre]Jê
[biguhêre]Navên nexweşiyan
[biguhêre]- alaf
- axrazî
- bijîjk
- birîn
- bîvêr
- cebar
- cirf
- cîgerxirabî
- çavêş
- dilêş
- dînî
- êş
- fêlc
- firk
- gêjî,
- gir
- guhrepik
- jan
- kerî
- kokimî
- korî
- kotî
- kul
- kulekî
- kurî
- kuxik
- kût
- lalî
- lerz
- lûr
- mirîstang
- mitik
- navêş
- nijdar
- perestar
- pizirûg
- qalûnc
- qolî
- qotik
- serêş
- sitam
- sorik
- şep
- şepelûr
- ta
- tatî
- taûjan
- tîş
- vîjik
- virik
- xeneqoq
- zeqem
- zikêş
Etîmolojî
[biguhêre]Hevreha farisî بیمار (bīmār), tacikî бемор (bemor), pehlewî 𐭥𐭩𐭬𐭠𐭫 (wêmar)... ji proto-hindûewropî *wemh₁- (verişîn, hilavêtin) + -ar. Heman peyva proto-hindûewropî herwiha serekaniya peyva sanskrîtî वमति (vámati) (verişîn, hilavêtin), latînî vomō û vomitus, lîtwanî vémti, latviyayî vémti, ἐμέω (ἐméo) û ἔμετος (ἔmetos) û îngilîzî wem e.