metel
Rengdêr
[biguhêre]metel
- mat, hêbitî, ecêbgirtî, sersur, mendehoş, şaş, heyirî, heyirandî
man bêdeng û hêbetî ji ber ecêbiya tiştekî an kiriyarekê- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Bi alfabeyên din
[biguhêre]Bide ber
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Ji erebî مثل (meṯel), hevreha aramî ܡܬܠܐ (meṯla), îbrî משל (maşal).
Jê
[biguhêre]- (lêker) metel bûn
- (navdêr) metelbûn
- (rengdêr) metelbûyî
- (lêker) metel kirin
- (navdêr) metelkirin
- (rengdêr) metelkirî
Werger
[biguhêre]Navdêr
[biguhêre]| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | metel | metel |
| Îzafe | metela | metelên |
| Çemandî | metelê | metelan |
| Nîşandera çemandî | wê metelê | wan metelan |
| Bangkirin | metelê | metelino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | metelek | metelin |
| Îzafe | meteleke | meteline |
| Çemandî | metelekê | metelinan |
metel mê