balgih

balgih nêr

1. Parçeya nivînan ya mirov serê xwe datîne ser dema dinive ango radikeve.

• Guhê xelkê kerr û bê bih
  Meçe pal de li ser balgih
  Xewa bê cih qewî ar eFeqiyê Teyran, 

• balgeh
• balguh

• balîf

• palgeh

• betenî
• doşek
• lihêf
• mêzer

Ji proto-hindûewropî *bólǵʰis yan *bʰólǵʰis, hevreha sanskrîtî बर्हिस् (barhís), avestayî 𐬠𐬀𐬭𐬆𐬰𐬌𐬱‎ (barəziš).

proto-hindûewropî: *b^hlģ^h- ("---")

proto-îranî: *berz-

avestayî: barəziš ("balguh")

pehlewî: b'lšn ("balguh")

farisî: bāliš ("balguh")

kurdî: balgeh ("balguh")

osetî: baz ("balguh") ...

zazakî: bālišnā ^{alfabeya arî}

sanskrîtî: barhíś ("--straw--")

îngilîzî: bolster

Çavkanî: Horn p.39, Lubotsky | Pokorny: 125

• Kurmancî: balge, balgeh, balgih, balgî, balîf, balkok, balgîv, bahlîf, palgî, balîv, belgî, palgih, behlîf, balîfk, çemîk, bolgih, balêk, bolif, belgî, balgok, bahlingî, balguh
• Zazakî: başneke, balîşna, balîş, başna,
• Soranî: senya,sinya, serîn, serînya, peştî, balinc, senîr, sarêna, balîf, pallêşt, baliş, sengya
• Hewramî: serînga
• Kelhûrî: paleşt,
• Lekî: serîn
• Feylî: balinc, balişt