çip

navdêr, mê

1. dilop, libên avê, hebên avê yan yên ronatiyek din:
   Baran çip-çip dibarî.
2. piçek, kêm, hinek
   Ger çipek jî hiş di serê te heba, te wa nedigot.

ji dengê çip-çip yê tê bîstin dema çipên avê dikevin

• çipandin
• çip-çip
• çip-çipî
• çip-çipkî
• çipî
• çipîn
• çipik
• çipikandin
• çipikî
• çipikîn

Şablon:top

• almanî: Tropfen
• fînî: pisara
• frensî: goutte
• holendî: druppel mê

Şablon:mid

• inglîzî: drop
• îtalî: goccia
• slovakî: kvapka
• tirkî: damla

Şablon:bottom