Siti Hajar

Artikel iki prelu dirapèkaké supaya jumbuh karo wewaton artikel Wikipédia Panjenengan bisa mbiyantu ngrapèkaké artikel iki kanthi mérang dadi paragraf-paragraf utawa wikifikasi. Sawisé dirapèkaké, tandha iki kena dibusak.

Artikel iki bagéyan saka sèri Islam Rukun Islam Sahadat · Salat · Pasa Jakat · Kaji Rukun Iman Allah · Kuran · Malaékat Nabi · Dina Akhir Qada & Qadar Tokoh Islam Mukamad Nabi & Rasul · Sakabat Ahlul Bait Kutha suci Mekkah ·Madinah · Yérusalem Najaf · Karbala · Kufah Kazimain · Mashhad ·Istanbul Riyaya Éjrah · Idul Fitri · Idul Adha · Asyura · Ghadir Khum Arsitèktur Mesjid ·Menara ·Mihrab Ka'bah · Arsitèktur Islam Jabatan Fungsional Khalifah ·Ulama · Imam·Mullah·Ayatullah · Mufti Tèks & Ukum Kuran ·Kadis · Sunah Fiqih · Fatwa · Saréngat Madahab Sunni Kanapi ·Kambali Maliki ·Sapingi Singah Rolas Imam Ismailiyah·Zaidiyah Liyané Ibadi · Khawarij Murji'ah·Mu'taziliyah Delengen uga Gapura Islam Indeks perkara Islam deleng rembug besut

Hajar (Arab:هاجر, Ibrani:הָגָר) inggih punika garwanipun Nabi ibrahim sarta ibu saking Nabi Ismail. Wiwitananipun Siti Hajar minangka réncang Nabi ibrahim, nanging sémah nabi ingkang kapindha Sarah mandul utawi boten saged gadhah laré, piyambakipun dhawuh dhateng Ibrahim supados nggarwa Hajar. Hajar ugi patutan inggih punika nabi Ismail.^[1]

Rikala Sarah dipunpundhut déning Pirngon kanggé dipundadosaken selir, Allah maringi pitulungan dhateng Sarah saéngga Pirngon ajrih saha gagal nggarwa Sarah, amargi sampun gagal nggarwa Sarah, Pirngon ajeng ndadosaken Sarah batur tukon kanggé Hajar, nanging Hajar dipundadosaken bebungah dhumateng Ibrahim. Miturut kitab Qishash al Anbiya karya Ibnu Katsir, Hajar punika salah satunggal putri bangsa Qibthi (Mesir). Miturut buku Qishash al Anbiya buku koleksi kawruh Nabi, Hajar punika putri ratu Maghreb, pinisepuh nabi-nabi Islam, ramanipun dipunpejahaken déning Pirngon ingkang namanipun Dhu l-'arsh kang dipundadosaken batur tukon. Hajar asalipun saking tembung Ha ajruka (Basa Arab kanggé "punika upahmu"). Miturut kisah sanèsipun, Hajar punika putri saking ratu Mesir.

Rikala wiwitan Hajar dipunbekta Ibrahim saking Kan’aan dhateng lembah kang gersang, sajatosipun Hajar ajrih sanget amargi éwed madosi toya saha panganan, Ibrahim mangertosi kaanan ingkang dipunalami déning sémahipun, nanging Hajar ugi mangertosi menapa ingkang dipunlakoni déning garwanipun minangka dhawuhipun Allah, pramila Hajar nampi kaanan punika kanthi yakin Allah boten naté nelantaraken piyambakipun.^[2] Sapaninggalipun Ibrahim, Hajar namung dipunkancani kaliyan Ismail. Énjing punika Ismail muwun kepéngin ngunjuk saha dhahar, sapunika Hajar kesah dhateng bukit Shafa kang ngarepakaen supados wonten tiyang, nanging boten wonten.^[2] Saking bukit Marwa katingal toya kang medalaken cahya, Hajar nyaketi sumber punika, nanging kanyataanipun boten wonten, Hajar ugi ningali ing bukit Shafa wonten toya, nanging kanyataanipun boten wonten, piambakipun lelampahan ngantos ping pitu saking bukit Shafa dhateng bukit Marwa ngantos sukunipun medalaken rah. Hajar ngantos ajeng nyerah, nanging sasampunipun dugi ing griyanipun, Hajar ningali putraanipun boten muwun malih, dipuntingali ngantos premati, ing sukunipun Ismail wonten sumber toya, lajeng Hajar rikat-rikat mundhut toya punika kanggé dipununjukaken déning putranipun.^[2] Hajar boten naté kéndel kanggé muji asma Allah, amargi wonten ing papan punika kathah kaberkahan ngantos Ismail ageng.^[2]

Kawruh Hajar ingkang ngulang-ngulang madosi toya kanggé putranipun, lumampah antawisipun bukit Safa saha Marwa dipunkhususaken kanggé para umat muslim (Sa`i Arab: سَعِي). Nalika ngibadah haji saha umrah, peziarah kedah muteri bukit Safa saha Marwa ngantos ping pitu ingkang ancasipun ngenang pangorbananipun Hajar madosi toya kanggé putranipun. Ritual punika nggambaraken sukuran saking kaibuan wonten ing Islam, ugi kapamarsaan tiyang éstri.^[1]