Mitologi Jepang

Mitologi Jepang inggih punika mitologi kanthi turun temurun wonten ing Jepang ^[1].

Folklor ingkang sapunika dipunwastani mitologi Jepang, kathahipun punika dhedhasar cariyos ingkang wonten ing Kojiki, Nihonshoki, lan Fudoki saking manéka provinsi ing Jepang. Saéngga kathahipun mitologi Jepang punika manéka kami penghuni Takamanohara (Takaamahara, utawi Takamagahara), lan namung sakedhik sumber literatur sinerat ingkang dados rujukan.

Wonten ing jaman kuna, saben laladan ing Jepang gadhah jinising kapitadosan kanthi manéka wujud lan folklor. Sareng kaliyan wiyaripun kekuwaosan Kamaharajan Yamato, manéka warni kapitadosan dipunadaptasi dados Kunitsugami utawi "déwa yang dipuja" ingkang wujudipun dados seragam lan sadaya dipunkempalaken wonten ing "mitologi Takamanohara". Kajawi punika, wewengkon lan penduduk ingkangdumugi ing abad salajengipun boten dipunkuwaosi déning Kamaharajan Yamato utawi pamaréntah pusat Jepang sanèsipun, kados ta atau pamaréntah pusat Jepang yang lain, seperti Suku Ainu lan tiyang KapuloanRyūkyū ingkang gadhah mitologi piyambak.

Nalika abad tenagahan nembé mekar mitologi Jepang abad pertengahan (Chūsei Nihongi) kanthi isi ingkang bènten saking mitologi sadèrèngipun. Mitologi Jepang abad tengahan taksih ngandhut pedoman marang Nihonshoki nanging dipunmekaraken saéngga béda sanget kaliyan versi aslinipun. Mitologi Jepang anad tengahan kapanggih wonten ing epik perang kados Taiheiki, buku penggubahan syair dan anotasinya, sarta manéka Engi (buku cathetan asal ususl lan sajarah kagunganipun kuil agami Buda lan Shinto).

Wonten mitologi Jepang abad tengahan, manéka kami ing Kojiki lan Nihonshoki dhedhasar téyori Honji suijaku dipunmangertosi minangka wujud sawatawis para Buda lan Bodhisattva utawi dipunanggep sejajar. Kajawi punika, mitologi Jepang abad tengahan kacampur kaliyan unsur-unsur ingkang dipunpendhet saking seni lan carita rakyat, mitologi manéka laladan, sarta nedahaken tingkat kedewaan ugi barang-banrang ingkang boten wonten ing Kojiki lan Nihonshoki. Ing tengahan jaman Edo, Motoori Norinaga nyerat buku kanthi irah-irahan Kojiki-den kanthi ancar nglampahi interpretasi isi Kojiki dumugi rampung. Buku punika damel sumber utami mitologi Jepang dados éwah saking Nihonshoki dados Kojiki lan kawontenan mau dumugi sapunika.

Donya punika wiwitanipun ing Takamanohara, ing mriku wiyos manéka kami kados ta Kotoamatsukami lan Kaminoyonanayo. Kami ingkang lair paling pungkasan inggih punika kalih sedhèrèk Izanagi (Izanaki) lan Izanami ^[2].

Izanagi lan Izanami mandhap ing Ashihara no Nakatsu Kuni, rabi, sarta nglairaken pulo-pulo ingkang mbentuk kepuloan lan dipunwastani Yashima. Bibar nglairaken manéka kami, Izanami séda amargi luka bakar nalika nglairaken Kagutsuchi (déwa api). Bibar matèni Kagutsuchi, Izanagi kesah dhateng nagari Yomi kanggé madosi lan nylametaken Izanami. Nalika sampun wonten ing nagari Yomi, wujud Izanami dados medèni. Izanagi ingkang mirsani Izanami banjur kesah amargi ajrih.

Izanagi nglampahi misogi (siram) amargi boten remen kaliyan regetan (kegare) ingkang kabeta saking Yomi. Nalika nembé nglampahi misogi, Izanagi nglairaken kami, nalika ngumbah mripat sisih kiwa banjur lair Amaterasu (déwa srengéngé, panguwaos Takamanohara). Lajeng mripat sisih tengen nglairaken Tsukuyomi (déwa bulan, panguwaos wengi). sarta nalika ngumbah irung lair Susanoo (panguwaos samodra). Tigang kami mau dipunwastani Mihashira no Uzu no Miko, lan nampi dhawuh saking Izanagi supados nguwaosi donya.

• The Palace of Japanese Myth Archived 2006-08-31 at the Wayback Machine.
• Japanese mythology Encyclopedia Mythica
• Daftar kata-kata dan istilah Shinto Archived 2013-02-25 at the Wayback Machine.
• Kojiki dan Nihonshoki dalam basa Inggris

Cithakan:Jmyth navbox long