Ayat
Ayah (آية ʾāyatun, jamak Ayat آيات ʾāyātun) iku tembung sajeroning basa Arab kanggo tandha utawa kaajaiban, padha karo basa Ibrani ot (אות), sing tegesé tandha. Tembung iki racaké tegesé siji saka 6236 ayat [1] sajeroning Qur'an (6349 ayat yèn kalebu 113 bismillah, ora kalebu siji ing Surah At-Taubah). Muslim ngurmati saben ayat Qur'an minangka tandha saka Allah. Tembung Ayat uga dipigunakaké déning panganut agama Kristen ing nagara kanthi prabawa basa Arab sing kuwat, kaya penganut Kristen ing Indonésia.
Nomor ayat ditulis ing pungkasan saben ayat. Simbulé , pungkasan ayat. Nomer Unicode-é yaiku U+06DD lan uga nandhakaké pungkasan saka siji surah.
Ana rong jinis ayat:
1- Ayat Muhkumat: kanthi makna jelas lan langsung.
2- Ayat Mutasyabihat: kanthi makna ambigu, mbingungaké, utawa makna punjul siji.
Cathetan sikil
[besut | besut sumber]
 | Artikel ngenani Islam iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |