κόνις
κόνις f
Terza declinazione femminile in vocale (-ις) parossitona
| Caso | Singolare | Duale | Plurale |
|---|---|---|---|
| Nominativo | ἡ κόνις | τὰ κόνεε (o κόνει) | αἱ κόνεις |
| Genitivo | τῆς κόνεως | ταῖν κόνεοιν | τῶν κόνεων |
| Dativo | τῇ κόνει | ταῖν κόνεοιν | ταῖς κόνεσι(ν) |
| Accusativo | τὴν κόνιν | τὰ κόνεε | τὰς κόνεις |
| Vocativo | ὦ κόνι | ὦ κόνεε | ὦ κόνεις |
- cónis
- Dizionario di Grecoantico.com, κόνις