Játvarður 7. Bretlandskonungur

Konungur Stóra-Bretlands og Írlands og breska samveldisins og keisari Indlands Sachsen-Coburg-Gotha-ætt
Játvarður VII
Ríkisár	22. janúar 1901 - 6. maí 1910
Skírnarnafn	Albert Edward
Fæddur	9. nóvember 1841
	Í Buckinghamhöll, London, Englandi
Dáinn	6. maí 1910 (68 ára)
	Í Buckinghamhöll, London, Englandi
Gröf	Í Kapellu heilags Georgs í Windsorkastala
Undirskrift
Konungsfjölskyldan
Faðir	Albert prins af Saxe-Coburg og Gotha
Móðir	Viktoría Bretadrottning
Drottning	Alexandra frá Danmörku
Börn	Prinsar og prinsessur: Albert Victor Georg V Bretakonungur Louise, hin konunglega prinsessa Victoria Maud Noregsdrottning Alexander

Játvarður 7. (Albert Edward) (9. nóvember 1841 – 6. maí 1910). Játvarður 7. var konungur sameinaðs ríkis Stóra Bretlands og Írlands, breska samveldisins og auk þess keisari Indlands. Játvarður kom til ríkis 1901 eftir móður sína Viktoríu drottningu og hafði þá verið prinsinn af Wales í 60 ár. Játvarður stuðlaði að viðgangi samúðarsambandsins (Entente Cordiale) við Frakka og Rússa gegn Þríveldabandalaginu.

Játvarður giftist dóttur Kristjáns 9. Danakonungs, Alexöndru 10. mars 1863. Hún bar þá titilinn Prinsessa Alexandra Karolína María Karlotta Lovísa Júlía af Slésvík-Holstein-Sonderborg og Glúkksborg. Hún varð eftir það Prinsessa af Wales, og hefur borið þann titil lengst allra. Þau eignuðust sex börn, og þar á meðal George Frederick Ernest Albert sem síðar varð Georg V. Játvarður 7. lést í Buckingham-höll úr alvarlegu berkjukvefi (bronkítis). Á dánarbeði hans kom Prinsinn af Wales (síðar Georg V) og sagði honum að hestur hans „Witch of the Air“ hafði borið sigurorð á Kempton Park-veðreiðarvellinum. Við það svaraði hann: „Það gleður mig mjög“ og voru það andlátsorð hans.

Játvarður 7. var tengdur næstum því hverri einustu kóngafjölskyldu í Evrópu á sínum tíma, aðallega gegnum móður sína og tengdaföður, og var því oft kallaður „frændi Evrópu“.