Hlaðajarlar

Hlaðajarlar – (bókmál: Ladejarlene, nýnorska: Ladejarlane) – var norsk höfðingjaætt, sem var mjög áhrifamikil í Noregi og víðar frá því fyrir 900 og fram yfir 1000. Ættin var talin upprunnin á Hálogalandi. Höfðingjasetrið Hlaðir var skammt norðan við Niðarós, en nú er það innan borgarinnar.

Fyrstu Hlaðajarlarnir þáðu jarlstitil af Noregskonungum, en þeir síðustu stjórnuðu í umboði erlendra konunga, og voru því af Norðmönnum taldir hálfgerðir landráðamenn.

Eftirtaldir menn voru Hlaðajarlar:

• Hákon Grjótgarðsson, studdi Harald hárfagra við að sameina Noreg.
• Sigurður Hákonarson, vinur og ráðgjafi Hákonar góða.
• Hákon Sigurðarson, konungur Noregs í raun 970–995, þó að hann bæri aðeins jarlstitil.
• Eiríkur Hákonarson, réð mestum hluta Noregs í umboði Sveins tjúguskeggs Danakonungs.
• Sveinn Hákonarson, réð hluta af Noregi í umboði Ólafs sænska.
• Hákon Eiríksson, stjórnaði Noregi í umboði Knúts ríka Danakonungs.

• Fyrirmynd greinarinnar var „Jarls of Lade“ á ensku útgáfu Wikipedia. Sótt 14. september 2008.