Alexander Severus

Alexander Severus
Rómverskur keisari
Valdatími	222 – 235
Fæddur:	1. október 208
Fæðingarstaður	Arca Caesarea, Syriu
Dáinn:	18. eða 19. mars 235
Dánarstaður	Moguntiacum, Germaniu Superior
Forveri	Elagabalus
Eftirmaður	Maximinus Thrax
Maki/makar	Sallustia Orbiana Sulpicia Memmia
Faðir	Marcus Julius Gessius Marcianus
Móðir	Julia Avita Mamaea
Fæðingarnafn	Marcus Julius Gessius Bassianus
Keisaranafn	Caesar Marcus Aurelius Severus Alexander Augustus
Ætt	Severíska ættin

Marcus Aurelius Severus Alexander (1. október 208 – 18. eða 19. mars 235), þekktur sem Alexander Severus, var rómarkeisari af severísku ættinni, á árunum 222 – 235.

Alexander Severus var 13 ára þegar Elagabalus, keisari og frændi hans, var, árið 222, tekinn af lífi af lífvarðasveit keisarans. Í kjölfarið var Severus skipaður keisari. Amma Alexanders (og Elagabalusar), hin valdamikla Julia Maesa, var á bakvið samsærið um að koma Elagabalusi frá völdum og að gera Alexander að keisara.

Alexander var mjög háður móður sinni, Juliu Mamaeu, og varð hún mjög valdamikil í keisaratíð hans. Hún skipaði marga ráðgjafa til að leiðbeina hinum unga keisara en einn af þeim var sagnaritarinn Cassius Dio.

Samskipti Alexanders við herinn voru ekki góð, aðallega vegna að móðir hans skar niður útgjöld til hersins. Afleiðing þessa var óánægja og lítill agi herdeilda víðsvegar um heimsveldið.

Árið 230 hófust árásir persneska Sassanídaveldisins inn á rómverskt landsvæði. Alexander hélt þá austur og gerði gagnárásir sem voru að nokkru leiti árangursríkar og persarnir voru stöðvaðir. Árið 234 réðust svo germanskir þjóðflokkar yfir Rín, inn í Gallíu. Alexander safnaði liðsauka frá herdeildum í austurhluta rómaveldis og hélt til Gallíu. Þegar á hólminn var komið kaus Alexander að borga germönunum til að fresta átökum. Þessi aðferð hans þótti ekki bera vott um herkænsku eða hugrekki af hálfu keisarans og þar sem hann var þá þegar óvinsæll á meðal hersins var nýr keisari, Maximinus Thrax, hylltur árið 235. Fljótlega eftir þetta var Alexander Severus tekinn af lífi. Við dauða Alexanders, og valdatöku Maximinusar, er vanalega miðað við að hin svokallaða 3. aldar kreppa hafi hafist.