Discurso de Gettysburg

Le Discurso de Gettysburg es le discurso le plus famose del presidente statounitese Abraham Lincoln e un del discursos le plus citate in le historia del Statos Unite de America. Illo esseva pronunciate al dedication del Cemeterio National del Soldatos in Gettysburg, Pennsylvania, le 19 de novembre 1863, durante le Guerra Civil American, quatro e medie menses post le Battalia de Gettysburg.

Le discurso prudentemente componite de Lincoln, secundari a altere presentationes a ille die, ha ultimatemente devenite reguardate como un del discursos le plus magne in le historia statounitese. In minus de 300 parolas pronunciate durante duo o tres minutas, Lincoln invocava le principios del equalitate human stipulate per le Declaration de Independentia e redefiniva le Guerra Civil como un lucta non solmente pro le Union, ma como "un nove nascentia de libertate" que ducerea ver equalitate a tote su citatanos.

Initiante con le phrase nunc iconic: "Ante quatro vintenas e septe annos", Lincoln refereva al eventos del Revolution American e describeva le ceremonia a Gettysburg como un opportunitate non solmente a dedicar le terra de un cemeterio, sed etiam a consecrar le viventes in le lucta pro assecurar que "le governamento del populo, per le populo, pro le populo, non essera obliterate del terra". Malgrado le placia prominente del discurso in le historia e cultura popular del Statos Unite, le linguage exacte del discurso es in disputa. Le cinque cognoscite manuscriptos del Discurso de Gettysburg differe in plure detalios e differe etiam de reproductiones contemporanee del discurso in jornales.

Ante quatro vintenas e septe annos, nostre patres establiva super iste continente un nove nation, concipite in Libertate, e dedicate al ideal que tote le homines es create equal.

Nunc nos es ingagiate in un grande guerra civil, que provara si ille nation, o omne nation assi concipite e assi dedicate, pote durar longemente. Nos es reunite super un grande campo de battalia de ille guerra. Nos ha venite pro dedicar un portion de ille campo como un loco de reposo final pro illes qui dava hic lor vitas a fin que ille nation pote viver. Il es integremente juste e proprie que nos face isto.

Sed, in un senso plus ample, nos non pote dedicar – nos non pote consecrar – nos non pote sanctificar – iste terra. Le homines brave, vive e morte, qui luctava hic, lo ha consecrate, multo ultra nostre povre poter de adder o de subtraher. Le mundo a pena notara, e non se rememorara longemente lo que nos dice hic, ma illo non pote oblidar lo que illes faceva hic. Il conveni a nos le viventes, plus tosto, de esser dedicate hic al travalio incomplete que illes qui combatteva hic ha usque nunc avantiate si nobilemente. Il conveni plus tosto a nos de esser dedicate hic al grande labor restante ante nos – que ille mortos honorate nos inspira un devotion augmentate a ille causa pro le qual illes dava le ultime e total mesura de devotion – que nos face hic solemnemente le resolution que iste mortos non habera morite in van – que iste nation, sub Deo, habera un nove nascentia de libertate – e que le governamento del populo, per le populo, pro le populo, non essera obliterate del terra.

• http://www.loc.gov/exhibits/gadd/ — Pagina del discurso de Gettysburg in le sito del Bibliotheca del Congresso del SUA.