Տիզբոն (պարս.՝ تیسفون-Tisfun, արաբ․՝ قطسيفون-Qaṭaysfūn, հունահռոմեական աղբյուրներում հիշատակվում է որպես Կտեսիփոն (Κτησιφῶν), ինչը անվան աղավաղված ձևն է), պատմական քաղաք, տեղակայված է այժմյան Բաղդադից մոտ 15 կիլոմետր դեպի հարավ, Տիգրիսի ձախ ափին։ Մ. թ. ա. 3-րդ դարից եղել է Պարթևստանի ռազմական հենակետ, ապա պարթևաց արքաների գահանիստ։ Հռոմեական Տրայանոս կայսեր ժամանակներից (115-ից) Տիզբոնը դարձել է Սասանյանների մայրաքաղաքը, հռչակվել իբրև հարուստ և խոշոր քաղաք։ 637 թվականին Տիզբոնը գրավել ու ավերել են արաբները։ Տիզբոնում պահպանվել են Սասանյանների հոյակերտ պալատի ավերակները։ Բաղդադի հիմնադրումից (762) հետո Տիզբոնը վերջնականապես կորցրել է նշանակությունը[1]։
Հիշատակվում է V դարի հայ պատմիչների կողմից։ Այժմ ավերակ է։
Пигулевская Н., Города Ирана в раннем средневековье, М.-Л., 1956.
Кинжалов Р. В., Луконин В. Г., Памятники культуры сасанидского Ирана, Л., 1960.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 5)։