Պոլիտրոպ պրոցես
Պոլիտրոպ պրոցես (հունարեն՝ հուն․ πολίτροπος; բազմակողմանի, բազմակերպ, պոլի․․․ և τρόπος; պտույտ, ուղղություն), ֆիզիկական համակարգի վիճակի փոփոխման այնպիսի պրոցես, որի դեպքում հաստատուն է մնում ջերմունակությունը։ Թերմոդինամիկական դիագրամներում պոլիտրոպ պրոցեսի պատկերող կորը կոչվում է պոլիտրոպ։ Շրջելի պոլիտրոպ պրոցեսի պարզագույն օրինակը իդեալական գազի վիճակի փոփոխման պոլիտրոպ պրոցեսն է, որը բավարարում է
հավասարմանը (p-ն գազի ճնշումն է, V-ն՝ ծավալը, n-ը՝ պոլիտրոպի ցուցիչը)։ Պոլիտրոպ պրոցեսի մասնավոր դեպքերն են ադիաբատ պրոցեսը, իզոբար պրոցեսը, իզոթերմ պրոցեսը և իզոխոր պրոցեսը։ Պոլիտրոպ պրոցեսի հասկացությունից լայնորեն օգտվում են տեխնիկական թերմոդինամիկայում՝ ջերմային շարժիչների աշխատանքային ցիկլերը հետազոտելիս։
| Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |