Գերման (Գոզիս)
| Մետրոպոլիտ Գերման Γεώργιος Κοτζάς | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 25․03․1771 |
| Ծննդավայր | Դիմիցանա |
| Մահացել է | 30․05․1826 |
| Մահվան վայր | Նաֆպլիոն |
| Քաղաքացիություն |  Հունաստան |
| Ազգություն | Հույն |
| Կրոն | ուղղափառություն |
| Կրթություն | Patriarchal School of Xirokrini? |
| Մասնագիտություն | Հոգևորական |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Metropolitan of Old Patras?, օրենսդիր ասամբլեայի անդամ, Ֆիլիկի Էթերիայի անդամ և եպիսկոպոս |
| Անդամություն | Ֆիլիկի Էթերիա |
Ստորագրություն | |
 Palaion Patron Germanos Վիքիպահեստում | |
Միտրոպոլիտ Գերման (հուն․՝ Μητροπολίτης Γερμανός, աշխարհում՝ Գեորգիոս Կոձաս, հուն․՝ Γεώργιος Κοτζάς կամ Կոձիաս (Κοντζιάς) կամ Կոզիաս (Κόζιας) կամ Գոզիաս (Γκόζιας)), մարտի 25, 1771[1], Dimitsana - մայիսի 30, 1826[1], Նաֆպլիոն (Պելոպոնես)։ Եպիսկոպոս է եղել Կոստանդնուպոլսի տիեզերական պատրիարքությունում, Հին Պատրասի մետրոպոլիտ։
Հունաստանի պաշտոնական պատմագրության համաձայն, Ավետման տոնի օրը՝ 1821 թվականի մարտի 25-ին (հուլյան օրացույցով), նա օրհնեց Պելոպոննեսի Սուրբ Լավրա քաղաքում (Կալավրիտայից ոչ հեռու) օսմանյան լծի դեմ Հունաստանի ազգային ապստամբության դրոշը։
Ներկայիս Հունաստանում Գերմանը համարվում է ազգային հերոս, իսկ մարտի 25-ի Ավետման տոնը նշվում է նաև, որպես անկախության տոն։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գերման Գոզիսը ծնվել է Արկադիից հյուսիս-արևմուտք գտնվող Դիմիցանայում, ոսկերիչ Իոհան Գոզիսի ընտանիքում, ով իրեն համարում էր հին լակոնցիների հետնորդը։ Գերմանը կրթությունը սկսել է Դիմիցանայի ուսումնարանում, այնուհետև տեղափոխվել է Արգոս։
Նաֆպլիոնացի միտրոպոլիտ Արգոսացի Հակոբը, նկատելով երիտասարդի արտասովոր ունակությունները, ընդունեց նրան միտրոպոլիտի քարտուղար և սկսեց նրան հովանավորել։
Շուտով Գեորգին վանական դարձավ ստանալով Գերման անունը և ձեռնադրվեց սարկավագ։ Նա հոգևորական էր Իզմիրում։
1815 թվականին կանչվեց Կոնստանդնուպոլիս Սինոդում ներկա լինելու համար։
1819 թվականին Գերմանը դարձավ, ապստամբ՝ Ֆիլիկ Էթերիայի (հուն․՝ Φιλική Εταιρεία[3]) գաղտնի կազմակերպության ակտիվ անդամ։ Այս կազմակերպության նպատակն էր հակաթուրքական ապստամբության պատրաստվելը։
Կոստանդնուպոլսեցի պատրիարք Գրիգորի 5-րդի կողմից ձեռնադրվել է եպիսկոպոս։ Գրիգորի 5-րդը, սուլթանի հրամանով, ապստամբության սկսելուն պես Կոստանդնուպոլսի եկեղեցու բոլոր սինոդների հետ միասին մահապատժի ենթարկվեց
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #1025957687 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ «Սուրբ Լավրայի վանք // Աթենքի եպիսկոպոսություն». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 12-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 9-ին.
- ↑ Соколов И. И.. Константинопольская церковь в XIX веке. Опыт исторического исследования. — Т. I. — СПб., 1904. — С. 187.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Петрунина О. Е. Герман // Православная энциклопедия. — М. : Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2006. — Т. XI. — С. 245—246. — 752 с. — 39 000 экз. — ISBN 5-89572-017-X.