Արտույտաբազե[1] (լատին․՝ Falco subbuteo) բազեների ընտանիքի գիշատիչ թռչուն, որն ապրում է Եվրասիայի հսկայական տարածքում և Հյուսիսային Աֆրիկայում։ Նախընտրում է լուսավոր անտառները` բաց լանդշաֆտների հետ միասին։ Լեռնաշղթայի մեծ մասում չվող թռչունները ձմեռում են Աֆրիկայում և արևադարձային Ասիայում։ Սնվում է միջատներով և փոքր թռչուններով, որոնք բռնում են ճանճերին։ Բավական տարածված տեսակ է։ Պատկանում է բազեների ցեղին (Falco):
Մարմնի երկարությունը 30-36 սմ[2] է, թևերի բացվածքը՝ 82-92 սմ, կենդանի զանգվածը՝ 160-280 գ[3]։ Էգ թռչունը մի փոքր ավելի մեծ է, քան արու թռչունը։ Երկու սեռերի թռչունների փետուրի գույնը նման է։ Մուգ, գեղակազմ թռչուն է։ Թևերը սրածայր են, երկար, պոչը՝ կարճ, կուրծքը և փորը՝ սպիտակավուն՝ մուգ խայտերով, ներքնապոչը և ոտքերի փետուրները՝ դարչնանարնջագույն[4]։ Դեմքի վերին մասը մուգ է, կոկորդը՝ սպիտակ։ Լավ արտահայտված է այտի բեղանման շերտը։ Արուն վերևից մուգ մոխրագույն է, էգը՝ ավելի դարչնագույն։ Երիտասարդի գագաթը մուգ կապտամոխրագույն է, ճակատը՝ խայտերով, մարմինը վերևից՝ բաց երիզված փետուրներով, ներքևից՝ սևավուն խայտերով։ Սավառնում է՝ թևերն ուղիղ տարածած, պոչը՝ հովհարանման բացած[5]։ Օդում կանգ չի առնում։
Սնվում է միջատներով, մանր թռչուններով[6]։ Բնադրում է ծառերի վրա, ավելի հաճախ՝ այլ թռչունների (առավելապես՝ ագռավի) հին բներում։ Զոհին բռնում է օդում՝ արագ ու ճարպիկ թռիչքով հետապնդելով նրան։ Ավելի գործուն է երեկոյան[7]։ Բնակվում է լեռնալանջերին, լճափերին, անտառներում, պտղատու այգիներում[8]։
Չվող թռչունները իրենց բույն են վերադառնում ապրիլի կեսերից մայիսի սկիզբը, երբ ծառերը սկսում են կանաչել[9]։ Զուգավորման ընթացքում զույգերը շատ ակտիվ են. նրանք օդային պտույտներ են կատարում և միմյանց կերակրում։ Ավստրալիական արտույտաբազեն իր համար սովորաբար բույն չի կառուցում, այլ օգտագործում է այլ գիշատիչ թռչունների բներ, ինչպես օրինակ՝ ագռավների, ճուռակների, լորաճուռակների։ Բույնը միշտ գտնվում է ծառի վերին մասում՝ լավ տեսանելիությամբ, գետնից 8–37 մ բարձրության վրա (միջինում 15 մ) և կարող է օգտագործվել մի քանի սեզոն անընդմեջ։ Որպես տարածքային թռչուն, ավստրալիական արտույտաբազեն միշտ բույն է անում այլ բազեների բներիցից առնվազն 300-500 մ հեռավորության վրա, սովորաբար 1-2 կմ[10]։ Դնում է 42 մմ տրամագծով, դարչնադեղնավուն՝ կարմրադարչնագույն պտերով 3 ձու[11], երբեմն 5 կամ 6 ձու։ Թուխս է նստում 28-33 օր, որի ընթացքում արու թռչունը կեր է բերում էգի համար[12]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված էՀայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։