Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Աշտե, երկար կոթով նիզակ՝ ձեռքով հարվածելու կամ նետելու համար։ Աշտեի կոթունը պատրաստված է փայտից, ծայրը՝ հնում բրոնզից, միջնադարում՝ երկաթից։ Հայկական բանակում եղել է աշտեմավորների հատուկ զորամաս։ Աշտեն առաջին անգամ հիշատակում է Մովսես Խորենացին, որն այն նույնացնում է մկունդի հետ[1]։
- ↑ Գագիկ Հարությունյան (պատմաբան), Սուրեն Մարտիկյան, Արտակ Մովսիսյան (պ.գ.թ.), Մեր հաղթանակները, հ. Ա (խմբ. Էդուարդ Լ.Դանիելյան), Երևան, ««Գասպրինտ» ՍՊԸ», 2010 — 259, էջեր 259 — 259 էջ. — 500 հատ։
Բառարաններ և հանրագիտարաններ | |
|---|
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 493)։ 
|
