Պրոլետարիատ (լատին․՝ proletarius - «սերունդ տվող»[1]), վարձու աշխատողներիսոցիալական խավ, հասարակության այն անդամները, որոնց միակ նշանակալի տնտեսական արժեքը համարվում է իրենց աշխատուժը (աշխատունակությունը)[2]։ Պրոլետարիատի մաս կազմող անձը կոչվում է պրոլետար։ Մարքսիստական փիլիսոփայության մեջ պրոլետարիատը դիտվում էր որպես բանվորների դասակարգ, որոնք զրկված լինելով արտադրության իրենց սեփական միջոցներից՝ ապրելու համար հարկադրված էին վաճառել իրենց աշխատանքային ուժը։
