• ՄՀԱ՝ [kʰuɾd͡ʒ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քուրջ

վանկեր՝ քուրջ 

Ծագումն անհայտ է։

1. քրքրված՝ գզգզված հագուստ
2. հին շորի կտոր, լաթ, ցնցոտի
3. (արևմտհ․) մեծ թաշկինակ՝ սփռոց՝ մեջը բան դնելու և կապելու համար
4. (սխ․) տե՛ս քունջ

1. ծլագ, ծվիկ, բզիկ, փերթ, պատառ, պատառիկ, լաթ (հնց․)՝ծիվ, ծվատ, ծվեն-ծվեն, ցավատ, երուխտ, փուրց, փիլաթ, պրոն
2. փաթիլ, մալաչ
3. քուլա

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։