• ՄՀԱ՝ [kʰɑˈʁɑkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քաղաք

վանկեր՝ քա•ղաք 

Փոխառություն՝ ասուրերեն Kalak:

1. խոշոր բնակավայր՝ վարչական, արդյունաբերական, առևտրական և մշակութային կենտրոն ◆ Եվ բազում դեպքեր ու պատմություններ եղան մեր նկարագրած քաղաքում, բայց այդ բոլորը մենք թողնում ենք մի կողմ։ Եղիշե Չարենց
2. քաղաքի արտաքին տեսքը՝ փողոցներով, շինություններով, հրապարակներով և այլնով հանդերձ
3. (փխնն․) քաղաքի բնակչությունը ◆ Ամբողջ քաղաքը վարանման մեջ է ընկնում, թե սա ինչ է կնշանակե արդյոք։ (Ղազարոս Աղայան)
4. քաղաքային կյանքը (ի հակադրություն գյուղականի) ◆ Ես շատ եմ զզվել քաղաքից, գազեթից։ Հովհաննես Թումանյան
5. (պատմ․) բերդաքաղաք

1. ոստան (բնստ․)
2. (պատմ․) բերդաքաղաք, քաղաքաբերդ, բերդ-քաղաք, ամրոցաքաղաք

1. գավառական քաղաք - գավառի վարչական կենտրոնը, որ քաղաքատիպ է ◆ Գավառական մի քաղաք՝ լայն և ուղիղ փողոցներ, կանաչ խոտ մայթերի վրա, տների առաջ բոստաններ։ (Ակսել Բակունց)
2. նահանգական քաղաք - նահանգի վարչական քաղաքատիպ կենտրոն
3. հավիտենական քաղաք (հնց․) - Հռոմ քաղաքը
4. շրջանային քաղաք - շրջանի վարչական քաղաքատիպ կենտրոն ◆ Շրջանային քաղաքի երիտասարդությունը հավաքվել էր մեքենայի շուրջը։ (Նաիրի Զարյան)
5. սուրբ քաղաք (կրոն․) - յուրաքանչյուր կրոնի նվիրական քաղաքը (Երուսաղեմը՝ քրիստոնյաների համար, Մեքքան՝ մահմեդականների համար և այլն)

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։