• ՄՀԱ՝ [tɔˈɾɔn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տորոն

վանկեր՝ տո•րոն 

Ծագումն անհայտ է։

1. տորոնազգիների ընտանիքին պատկանող բազմամյա բույս, որի արմատից ստացվում է ալիզարին
2. այդ բույսի արմատից ստացվող ներկը, ալիզարին

1. (փխբ․) կարմիր, կարմրաներկ, կարմրագույն

1. (բսբ․) տրուն, տորնուկ, տորոն ներկիչ, գունարմատ, ալաժահրի

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։