• ՄՀԱ՝ [vɛˈɾin]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վե•րին 

1. վերևի, վերևում գտնվող, եղող, տեղի ունեցող
2. բարձր մարմիններին հատուկ, վերաբերող
3. բարձրագույն ամենաբարձր
4. երկնային (փխբ․)

1. բարձր, բարձրագույն, ծայրագույն, վերնական (վերևում գտնվող, եղող)
2. տե՛ս երկնային

1. վերին հարկ - գլուխ խելք

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։