• ՄՀԱ՝ [uˈʁiʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուղիղ

վանկեր՝ ու•ղիղ 

Թերևս կապ ունի ուղեղ կամ ուղի բառերից որևէ մեկի հետ։

1. հավասար կերպով որևէ կողմ տարածվող, ձգվող, կորություն, ճկվածք, ծռություն չունեցող, շիտակ ◆ Ուղիղ գիծ ճանապարհ։
2. ուղղագիծ, ուղղակի գծով ընթացող ձգվող, տարածվող ◆ Խճուղիով մինչև գյուղը 16 կիլոմետր է, իսկ ոտքի ուղիղ ճանապարհով՝ 11:
3. ուղղաձիգ, ուղղահայաց ◆ Պարեկները անշարժացել էին, նիզակներն ուղիղ բռնած։
4. անմիջական հաղորդակցություն ապահովող, ուղղակի ◆ Այժմ Երևանից կարելի է ուղիղ գծով հեռախոսային կապով խոսել շատ շրջանների հետ։
5. առանց միջնորդ օղակների, անմիջական, անմիջապես, ուղղակի ◆ Նա դիմեց ուղիղ դիրեկտորին։
6. հարթ, ոչ խորդուբորդ, հավասար ◆ Ուղիղ պողոտա, հրապարակ, տարածություն։
7. անկեղծ, ճշմարտացի, արդարացի ◆ Ուղիղ վճիռ
8. ճիշտ, ճշգրիտ ◆ Ուղիղ պատասխան, լուծում։
9. շիտակ բնավորություն ունեցող, անխարդախ, ազնիվ ◆ Ուղիղ մարդ՝ բարեկամ։
10. ոչ խուսափողական, ուղղակի ◆ Հարցը ծատ ուղիղ դրվեցավ։ (Րաֆֆի)
11. առանց որևէ այլ տեղ գնալու, կանգ առնելու, ուղղակի, անմիջապես ◆ Խանութից նա ուղիղ տուն էր եկել։ (Վահան Թոթովենց)
12. ճիշտ ու ճիշտ, իսկը, բոլորովին ◆ Ուղիղ մոր կտորն է։
13. կանոնավոր ◆ Դեմքի ուղիղ գծագրություն։

ուղիղ գիծ, ուղղաձիգ գիծ

1. ճշմարիտ, ճշգրիտ, ստույգ, շիտակ, իրավացի, արդար, անխարդախ, ուղղորդ (հզվդ․), օղորթ (բրբ․), դրուստ
2. ճիշտ, անսխալ
3. ուղղակի
4. բուն, իսկական
5. կանոնավոր
6. իսկ և իսկ, բոլորովին, ամբողջովին

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։