• ՄՀԱ՝ [ʃtɑp]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շտապ

վանկեր՝ (ը)շ•տապ 

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն *štap:

1. անհետաձգելի, շուտափույթ կատարում՝ պատասխան՝ լուծում պահանջող ◆ Շտապ գործ՝ աշխատանք։
2. արագորեն կատարվող, շուտափույթ ◆ Շտապ քայլվածք՝ պատասխան։
3. առանձ հետաձգելու, անհապաղ, շուտ ◆ Շտապ հասի՛ր կայարան և նամակը հասցրու նրան։
4. հապճեպ, արագ և առանձ հարկ եղածին պես կատարելու ◆ Նա շտապ թերթեց գիրքը և մի քանի տողով կարգից գցեց։

1. շտամպանք

1. անհետաձգելի, շտապողական
2. շուտափույթ, արագ
3. անհապաղ, հապշտապ, շուտ, իսկույն, իսկույն ևեթ, անմիջապես, հենց, վռազ (խսկց․)
4. հապճեպ

1. Շտապ օգնություն
   1. բժշկասանիտարական հիմնարկություն, որն զբաղվում է անհետաձգելի դեպքերում առաջին բժշկական օգնություն ցույց տալով, ինչպես և տուժածին (հիվանդին) բուժական հիմնարկություն փոխադրելով
   2. այդ հիմնարկության ավտոմեքենաներից յուրաքանչյուրը, որոնցով բժշկական օգնություն են գնում և որոնց վրա պատկերվածէ կարմիր խաչի նշանը
   3. անմիշապես՝ շուտափույթ կերպով հասցվող առաջին բժշկական օգնություն

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։