• ՄՀԱ՝ [nɑˈχɑnd͡z]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նախանձ

վանկեր՝ նա•խանձ 

Ծագումն անհայտ է։ Թերևս կապ ունի խանդ բառի հետ։

1. ուրիշի հաջողություններից՝ բարեկեցությունից՝ առավելություններից և այլնից մարդու մեջ ծագող չարության զգացում, անբարեհաճ-թշնամական զգացում այլ անձի հաջողությունների, մասսայականության, բարոյական գերազանցության կամ գերադասելի վիճակի նկատմամբ
2. (ժղ․) խանդ

1. նախանձոտ, ուրիշներին նախանձող

1. նախանձություն, նախանձաք, չարակնություն, չարություն, (հնց․)՝ հաչաղանք, հաջաղություն, խեռն, խեռնություն, (գվռ․)՝ աչքռություն, բախլություն, խեռնություն, մախանք, խանդավանք, խանդավորություն, խանդություն, նախանձահուզություն, նախանձախնդրություն, քբարիյ
2. տե՛ս նախանձոտ

1. նախանձը գալ - նախանձ ծագել, նախանձի զգացում ունենալ
2. նախանձը բերել՝ շարժել - նախանձ առաջացնել, նախանձի զգացում հարուցել
3. նախանձը սիրտը ծակել - նախանձը տանջել, նախանձի զգացումը մեկին հանգիստ չտալ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։