• ՄՀԱ՝ [hɑjɾɛˈnikʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հայ•րե•նիք 

1. այն երկիրը, որտեղ մարդը ծնվել է ու որի քաղաքացին է
2. այն երկիրը որը տվյալ ցեղի՝ ժողովրդի բնակավայրն է (եղել)
3. որև է բանի առաջացման՝ ծաքման, ծագման վայրը, սկզբնավայր ◆ ամերիկան ծխախոտի հայրենիքն է
4. (հնց․) հայրենական կալվացքը՝ ժառանգություն
5. (պաշտանվ․) նախնիների՝ դարերով ապրած երկիրը

1. բնաշխար, բօրան, օրան, աշխարահատուն(բնստ․)երկիր, ավետյաց երկիր, հայրենի հող, հայրենի երկիր, հայրենի աշխարհ, մայր երկիր, մայր հող, մայր երկիր
2. ծննդավայր, մոր (գվռ․)
3. սկզբնավայր

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։