• ՄՀԱ՝ [kɾjɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կրիայ

վանկեր՝ կ(ը)•րի•ա 

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *gūrāti-՝ *geu- «ծռել, կամար կազմել» արմատից՝ *-ro վերջածանցով, որտեղից նաև՝ հայերեն կուռն, կուր «տաշտ, նավակ»։ Աճառյանը բխեցնում է անմիջապես հայերեն կուր «տաշտ, նավակ» բառից՝ -(ե)այ ածանցով որպես «տաշտեայ»։

1. (կենդբ․) ոսկրե պատենազրահով շատ դանդաղաշարժ սողուն՝ կարճ վերջավորություններով, որոնք կարող են զրահի մեջ քաշվել
2. կրիայի նմանություն ունեցող ռազմական մեքենա (փխբ․)
3. (խոհր․) ջրային, նաև ցամաքային երկկենցաղ դանդաղաշարժ, բայց լավ լողացող, ձվադրող կենդանիներ են, որոշ տեսակների ձուն օգտագործվում է խոհանոցում՝ նաև միսը

1. (կենդբ․) կրիանկոտ, կռնակոտ, տաշտիկ, թսկուր, տաշտե կռնակ, տաշտով գորտ, կոտ կրիա

1. կրիայի նման՝ կրիայի քայլերով քայլել
   1. չափազանց դանդաղ ընթանալ
   2. զարգացման՝ առաջընթացի չափազանց թույլ տեմպ ունենալ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։