• ՄՀԱ՝ [kɔt͡ʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կոճ

վանկեր՝ կոճ 

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *go^uodi-, *gouədi- (*geu- «ծռել, թեքել, կամար կազմել»՝ *-d աճականով) արմատից. հմմտ. հին ֆրիզերեն kāte (kaut) «կոճ», ներքին, վերին գերմաներեն kote, köte «կոճ»։

1. հորիզոնաբար կտրված ծառաբնի՝ արմատի վրա մնացած մասը, կոճղ
2. ճյուղերը կտրած ծառի բուն, գերան
3. տարբեր մեծության գերան՝ զանազան գործածությունների համար
4. երկար գերան, որ հորիզոնական ձևով գցում են պատից պատ և մարդակներով ծածկեով՝ վրան հող լցնում, կոնդ
5. (երկթղ․)) կարճ գերաններ, որոնց վրա ամրացնում են երկաթուղու ռելսերը
6. պատից դուրս ցցված գերանի շարունակությունը, որի վրա կառուցվում Է պատշգամբը
7. թել կամ լար փաթաթելու գլան կամ գլանիկ, ինչպես և ամբողջ փաթաթվածքը
8. (կզմխս․) ոտքի թաթից վերև երկու կողմից դուրս ցցված ոսկորները, կոճիկ, ճան
9. (կզմխս․) ձեռքերի և ոտքերի մատների ոսկորները, որոնք իրար հհտ միացած են խաղերով
10. (ժղ․) ցուլի կամ գոմեշի վզից կախ գցվող հաստ գերան՝ նրանց փախուստը կամ կռիվը

արգելելու համար

1. (գվռ․) տանիքի տակի հորիզոնական շարված գերանները
2. (գվռ․) վեգ
3. (գվռ․) կաղամբի կոթ
4. (բսբ․) բույսերի վրայի գնդաձև ուռուցքները։
5. (հրտ․) տպարանական ամենահասարակ հաստոց` ձեռքի ճնշատպումով գրանկաների, երեսների օտիսկ ստանալու համար

1. կոճղ, խունչ, կոճկաբար
2. բուն, գերան
3. կոնդ
4. գլանիկ
5. (կզմխս․) ճան, կոճիկ
6. (կզմխս․) մատնոսկր
7. սաթ
8. գերան

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։