• ՄՀԱ՝ [t͡sɔˈpʰɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծոփոր

վանկեր՝ ծո•փոր 

Հավանաբար կազմված է ծոփ (ծոպ) արմատից՝ -որ վերջածանցով (ըստ Նորայր Բյուզանդացու)։

1. (ճրտրպ․) ախավեղագեսի (անտաբլեմենտի) մասը՝ քովթարի և քիվի միջև (ֆրիզ)

1. (ճրտրպ․) ֆրիզ

Հավանաբար նույն ծագումն ունի, ինչ մախորդը։

1. նվիկազգիների ընտանիքին պատկանող՝ հավելյալ օդային արմատներով բույս

1. (բսբ․) ֆիլոդենդրոն

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։