• ՄՀԱ՝ [lut͡sʰˈki]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լուց•կի 

1. փայտի նուրբ ձողիկ բռնկվող նյութով պատած գլխիկով, կրակ ստանալու համար ◆ Թե բախտդ բանեց, մի տուփ լուցկի կամ մի տուփ քորոց կը հանես։ Եղիշե Չարենց , ◆ Մթնում լուցկին փայլատակեց ու հանգավ։ (Ակսել Բակունց)
2. այդ ձողիկները, տուփով հանդերձ ◆ Նա սեղանից առավ լուցկին…և դուրս ելավ։ Անահիտ Սեկոյան
3. դյուրավառ փայտ կամ դյուրավառ նյութի մեթ թաթախված ձողիկ, որ վառում էին լույս ստանալու համար, մարխ (հնց․) ◆ երի մեծ որդին…վառել տվեց փայտյա լուցկիներ ճրագի տեղ։, ◆ Տանուտ Քաղաքապետը…նավթավառ լուցկիներով զննեց նրա ամեն մի քունջ ու պուճախը։ (Ղազարոս Աղայան)
4. (խոհր․) տարբեր չափերի, ձևերի ու նպատակների կրակի բոց ստանալու դյուրավառ հատիկներ

1. լուցափայտ
2. տե´ս լուցկետուփ
3. տե´ս մարխ, կպչան

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։