• ՄՀԱ՝ [zvɑɾtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զուարթ

վանկեր՝ զ(ը)•վարթ 

Ծագումն անհայտ է։ Ստուգաբանորեն կապված է զվարճ բառի հետ։

1. ուրախություն արտահայտող, կենսուրախ ◆ զվարթ ծիծաղ
2. ուրախություն բերող, պատճառող ◆ զվարթ երգ
3. աշխույժ, կայտառ, ուրախ ◆ զվարթ մանուկ
4. առույգ, առողջություն արտահայտող ◆ առողջ տեսք
5. պայծառ, լուսավոր, դուրեկան ◆ զվարթ լույսեր, սենյակ
6. թարմ, չխունացած, գույնը չգցած ◆ զվարթ ծաղիկներ
7. (փխբ․) վառ, վառվռուն ◆ զվարթ գույներ

1. ուրախ, ժպտուն, խնդուն, ցնծուն, զվարճ, կենսախինդ, կենսուրախ, խնդլիկ (ժղ․), խնդմնդան, խնդվնտուն
2. կայտառ, աշխույժ, առույգ
3. տե՛ս վառ
4. տե՛ս պայծառ, լուսավոր

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։