• ՄՀԱ՝ [zɑnɑzɑˈnɛl]

վանկեր՝ զա•նա•զա•նել 

1. տարբերել, զգալ իրերի պեսպիսությունը, տեսակ-տեսակ լինելը ◆ Ես չեմ զանազանում, թե որն է հայր և որն է օտարը։ (Մուրացան) ◆ Կարծում էի, որ շրջկոմի քարտուղարը ինքը կարո է այդ բանում սուտը ճշտից զանազանել։ Սերո Խանզադյան
2. տարբերություն դնել, ընտրություն անել, ջոկել
3. խտրություն, ջոկողություն դնել

1. տարբերել, զատորոշել, տարորոշել, տարորոշել, խտրել (արևմտհ․), արտորոշել (հնց․), հակորոշել (հզվդ․), տարբերություն դնել
2. զատել, ընտրել, ջոկել, ջոկջոկել

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։