վանկեր՝ բ(ը)•նա•կիչ 

1. որևէ տեղում մշտական բնակություն ունեցող մարդ
2. որևէ շենքում բնակարանում, ապրող մարդ
3. որևէ վայրի բույս կամ կենդանի (փխբ․)
4. մշտապես որևէ տեղ գտնվող, զբաղեցնող իր, առարկա ◆ Ահա գրասեղանիս բնակիչները` գրիչ, թանաքաման, թղթեր Վահագն Դավթյան(փխբ․)

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։