• ՄՀԱ՝ [bɑnˈdɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բան•դա 

< банда < իտլ. banda

1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Ուրմիա՝ մարդ, մարդ արարած ◆ Գործ չանողը կմնա սոված, նրան ոչ աստոծ, ոչ էլ բանդան հաց կտա։ (Մուրացան) ◆ Աստված իր ստեղծած բանդին սոված չի սպանիլ։ (Պերճ Պռոշյան)
2. հրոսակ, տե՛ս հրոսակախումբ ◆ Սպիտակ բանդաները գրավել էին Սիբիրն ու Թուրքեստանը։ (Անահիտ Սահինյան)
3. հակահեղափոխական հանցագործների ոհմակ
4. Արարատյան, Թբիլիսի, Հավարիկ՝ ծառա, ստրուկ ◆ Ամա դու ես ինձ ստեղծել, պահել, քո բանդին ինչպես դու չես խնայել։ (Խաչատուր Աբովյան)
5. Ղազախ՝ աշխարհ
6. (երաժշտ․) պղնձյա փողային և հարվածային նվագարաններից (գործիքներից) կազմված նվագախումբ, որն օգտագործվում է մի շարք օպերաներում (բեմի վրա և բեմի ետևում)
7. հանցագործ նպատակով միավորված մարդկանց խումբ

1. (լեզվբ․) աֆրիկյան լեզու․ պատկանում է Արևելյան Սուդանի լեզուների խմբին

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
• Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։