• ՄՀԱ՝ [ɑˈχɔnd]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•խոնդ 

1. գիտուն

1. խելոք, մտացի, ուշիմ, բանիմաց, բանգետ, իմաստուն, խոհեմ, ողջամիտ, ողջախոհ, լրջմիտ, (հզվդ․) հանճարամիտ, կորովամիտ, խելամիտ, կատարելամիտ, կատարելիմաստ, մտահարուստ, իմաստախոհ, իմասաախորհ, իմաստախորհուրդ, խելանի, կորովագետ, (հնց․) քաջախոհ, քաջախոհակ, մեծախոհ, մեծախորհուրդ, բազմախորհուրդ, հարստամիտ, քաջախրատ, խոհական, բանավոր

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։