• ՄՀԱ՝ [vɔzˈni]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոզնի

վանկեր՝ ոզ•նի 

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *og՛hi-(no) հիմքից. հմմտ. հունարեն έχïνος, հին վերին գերմաներեն igil, լիտվերեն ežys, լատվիերեն ezis «ոզնի»։

1. մեջքը և կողքերը ասեղանման ստևներով՝ փշերով պատված փոքրիկ գազան

1. (գվռ․) ժուժիկ, կոզնի
2. եքինոս (ծովային)
3. (նորբ․) չիտ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։