Eta

Slovo het iz feničkog pisma izvor je grčkog slova eta.

Znak H prvobitno se zvao heta, a kasnije se promijenio u eta, ostavivši glas /h/ bez oznake. Da se ta rupa popuni, slovo H okrenulo se u tom položaju okomito. Riječi koji su počinjale samoglasnikom (ili slovom ro) rabile su lijevi dio slova H na početku riječi, a desni dio slova H pojavljivao se pred samoglasnicima samo ako se željelo označiti da se pred njima pojavljuje početno /h/. Iz te podjele razvili su se dijakritički znakovi za spiritus asper i spiritus lenis.^{[nedostaje izvor]}