Škódow

Tutón zapisk zaběra so z měšćanskim dźělom Choćebuza. Za wotbagrowanu wjes pola Złeho Komorowa hlej Škódow (Halštrowska Hola).

Škódow
Skadow

DEC
město:	Choćebuz
zagmejnowanje:	1974 (do Depska)
wobydlerstwo:	515 (31. decembra 2015)[1]
přestrjeń:	4,6 km²
wysokosć:	65 metrow n.m.hł.
51.8044614.3535365 Koordinaty: 51° 48′ 16″ S, 14° 21′ 13″ W
póstowe čisło:	03054
předwólba:	0355
wotwodźene słowa:	wobydler/ka: Škódowaŕ/-ka adjektiw: škódojski skłonowanje: , tam, Škódow, , tam
Statok při Hłownej dróze
wikidata: Škódow (Q11061091)

Škódow (němsce Skadow) je wjes a wot lěta 1994 měšćanski dźěl Choćebuza w braniborskej Delnjej Łužicy. Ma něhdźe pjeć stow wobydlerjow a nadeńdźe so sewjernje Choćebuskeho stareho města při lěwym brjoze Sprjewje. Susodne wjeski su Depsk na sewjeru, Rogozno na wuchodźe a Zaspy na juhu.

Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1407. W lěće 1889 załoži farar Matej Bogumił Broniš serbske spěwne towarstwo w Škódowje.

Po Mukowej Statistice Łužiskich Serbow rěčachu srjedź 1880tych lět wšitcy 324 Škódowčenjo delnjoserbsce.^[2]

• Alfred Měškank (1927–2016), sorabist, wučer, přełožowar a awtor; bydleše w Škódowje

1. ↑ staw: 31. decembra 2015; cottbus.de
2. ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski

 Commons: Škódow – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

• Škódow w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)

Měšćanske dźěle Choćebuza

Depsk (Döbbrick) | Dešank (Dissenchen) | Gogolow (Groß Gaglow) | Gołynk (Gallinchen) | Grodkojske pśedměsto (Spremberger Vorst.) | Chmjelow (Schmellwitz) | Kibuš (Kiekebusch) | Knorawa (Sachsendorf) | Kórjeń (Kahren) | Módłej (Madlow) | Rogeńc (Branitz) | Rogozno (Willmersdorf) | Srjejź (Stadtmitte) | Strobice (Ströbitz) | Škódow (Skadow) | Zaspy (Saspow) | Žandow (Sandow) | Žylow (Sielow) | Žylowk (Merzdorf)