Wukrančicy

Tutón zapisk wobjednawa wjesku w gmejnje Wysoka Dubrawa. Nastawk wo měšćanskim dźělu Biskopic móžeš pod hesłom Wukranćicy namakać.

Wukrančicy
Weigersdorf

DEC
gmejna:	Wysoka Dubrawa
zagmejnowanje:	1995
wobydlerstwo:	375 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń:	8,14 km²
wysokosć:	167 metrow n.m.hł.
51.26388888888914.645833333333167 Koordinaty: 51° 15′ 50″ S, 14° 38′ 45″ W
póstowe čisło:	02906
předwólba:	035932
wotwodźene słowa:	wobydler/ka: Wukrančan/-ka adjektiw: Wukrančanski skłonowanje: Wukrančic, Wukrančicam, Wukrančicy, Wukrančicami, we Wukrančicach
Serbski napis při Wukrančanskej cyrkwi
wikidata: Wukrančicy (Q160652)

Wukrančicy (němsce Weigersdorf) su wjes we wuchodosakskim wokrjesu Zhorjelc a słušeja wot 1995 ke gmejnje Wysoka Dubrawa. Leža 167 m nad mórskej hładźinu a maja 375 wobydlerjow.^[2] Wjes je sydło starolutherskeje wosady St. Trinitatis.

Susodne wjeski su Lipinki na sewjerowuchodźe, Hornje Brusy na juhowuchodźe, Zubornica na juhu a Dubo na sewjerozapadźe.

Prěnje historiske naspomnjenje jako Wecnandisdorff je z lěta 1334.^[3] Mjez 1848 a 1854 bě Jan Kilian z Wukrančanskim fararjom. Wosada słušeše w tym času k srjedźišćam starolutherskeje cyrkwje w južnych kónčinach Pruskeje a k wuchadźišćam serbskeho wupućowanja do Ameriki.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 625 wobydlerjow, mjez nimi 530 Serbow (85 %).^[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 25,4 %.^[5] Při starolutherskej cyrkwi a při starej šuli nadeńdu so hišće serbske napisy.

Wukrančicy maja dwaj kěrchowaj, starolutherski zady cyrkwje a gmejnski při južnej kromje wsy.

• Handrij Dučman (1808–1892) – wučer a kantor we Wukrančicach; pochowany na tamnišim kěrchowje
• Jan Kilian (1811–1884) – farar, basnik, kěrlušer a nawjedowar wupućowarjow do Ameriki; 1848–54 farar we Wukrančicach
• Matej Urban (1846–1931) – farar, kěrlušer, basnik a přełožowar; 1875–1902 farar starolutherskeje wosady, pochowany na Wukrančanskim kěrchowje

• Weigersdorf/Wukrančicy. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 306–308.

1. ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća zarjadniskeho zwjazka Dźěže
2. ↑ 31. decembra 2022; podaća zarjadniskeho zwjazka Dźěže
3. ↑ Wukrančicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
4. ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 122. → wšě wjeski
5. ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 254. [1045 wobydlerjow, z nich 200 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 29 z pasiwnymi, 36 serbskich dźěći a młodostnych, 780 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

 Commons: Wukrančicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow