[go: up one dir, main page]

K wobsahej skočić

Rólny žonop

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Rólny žonop
Ilustracija rólneho žonopa (Sinapis arvensis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy II
rjad: (Brassicales)
swójba: Křižnokwětne rostliny (Brassicaceae)
ród: Žonop[1][2] (Sinapis)
družina: Rólny žonop
wědomostne mjeno
Sinapis arvensis
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Rólny žonop (Sinapis arvensis) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brassicaceae).

Rólny žonop je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač 60 cm.

Łopjena su stołpikate. Delnje su často našćěpane.

Kćěje wot junija hač oktobra. Kćenja docpěwaja wulkosć wot něhdźe 1,5 cm a steja w kićach, kotrež na spočatku su połkulowate. Krónowe łopješka su syrikožołte a docpěwaja dołhosć wot 8 hač 12 mm. Keluškowe łopjena docpěwaja dołhosć wot 5 hač 6 mm a wodorunje wotsteja.

Płody (truki) su nahe abo wróćo seršćokosmate, docpěwaja dołhosć wot 2,5 hač 4 cm a šěrokosć wot 2 hač 3 mm a njesu 10-15 mm dołhi bjezsymjenjowy wotrězk. Trukowa sćěna je třonerwowa hač pjećnerwowa. Symjenja su čorne a w pódźe 50 lět schadliwe wostanu.

Žonopowe wolije rostlinu přećiwo nadpadej přez hriby a rostlinožračkow škitaja.

Rosće na rolach, pućach, pustych płoninach a nadróžnych skłoninach.

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 675.
  2. W internetowym słowniku: Senf
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 106 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 258 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije