Narańši dušan
Narańši dušan (Platycladus orientalis) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjadownja: | (Coniferopsida) |
rjad: | (Coniferales) |
swójba: | Cypresowe rostliny (Cupressaceae) |
podswójba: | Cupressoideae |
ród: | Dušan[1][2] (Platycladus) |
družina: | Narańši dušan |
wědomostne mjeno za ród | |
Platycladus | |
Spach | |
wědomostne mjeno za družinu | |
Platycladus orientalis | |
(L.) Franco | |
Narańši dušan (Platycladus orientalis) je štom ze swójby cypresowych rostlinow (Cupressaceae). Wón je jenička družina roda Platycladus.
Synonymy su Biota orientalis, Thuja orientalis, Platycladus stricta, Thuja chengii a Thuja orientalis var. argyi.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Narańši dušan je přeco zeleny štom, kotryž docpěje wysokosć wot hač do 30 m. Rostlina je jednodomna.
Króna je wuska a kehelojta. Jich hałuzy su nahle horje měrjene, sčerstwa zelene hač žołtozelene.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Šupiznowe łopjena hałuzam wusko přilěhuja a so jasnje překrywaja. Wone docpěja dołhosć wot hač do 7 mm. Při rozrybowanju słabje sadojće wonjeja.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot měrca hač do apryla. Muske kćenja su swětłožołte a steja mnoholičbnje na hałuzowych kónčkach. Žónske kwětnistwa su njenahladnje zelenojte.
Hable
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hable docpěja dołhosć wot 1,5 cm. Wone su na spočatku namódry zelene, w zrałosći ćmowobrune. 6 hablowych šupiznow njese róžkojty, dozady zakřiwjeny přiwisk.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je domjaca w Chinskej.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Štom so w Europje we wjacorych, tež małoróstnych warjetetach plahuje.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 106.
- ↑ W internetowym słowniku: Lebensbaum
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 90, z druhim wědomostnym mjenom Thuja orientalis (němsce)
- Steinbachs Großer Pflanzenführer, ISBN 978-3-8001-7567-3, strona 442 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)