Mikławš Hicka
Mikławš Hicka (němsce Nikolaus Hitzke; * 13. januara 1821 w Hórkach, † 14. decembra 1899 w Špitlu) bě serbski wučer, publicist a towarstwowy prócowar.
Narodźi so jako syn zahroniskeho žiwnosćerja Jana Hicki a jeho mandźelskeje Hańže w Hórkach[1] a běše wot 1835 do 1838 preparandist pola wučerja Handrija Brojerja w Chrósćicach. Wot 1838 do 1841 wopytowaše Krajnostawski wučerski seminar w Budyšinje, hdźež běše 1841–42 z pomocnym wučerjom. Prěnje wučerske městno měješe 1842 do 1845 w Špitlu, doniž njenastupi słužbu w Ralbicach, hdźež hač do lěta 1889 wučerješe. W tutym lěće poda so na wuměnk a přesydli so do Kukowa a po smjerći mandźelskeje k swojemu synej Bjarnatej Hicce (1867–1923) do Kamjenca.
Za čas rewolucije 1848/49 angažowaše so Hicka w towarstwowym hibanju a bě pismawjedźer Ralbičanskeho serbskeho towarstwa. Na zhromadźiznach žadaše sej wjace politiskich, socialnych a narodnych prawow za Serbow. Nimo toho podpěrowaše pólski bój za statnu njewotwisnosć a pomhaše po rewoluciji přesćěhowanym Polakam. Wjele lět bě městopředsyda Kukowskeje serbskeje Bjesady.
Prawidłownje dopisowaše do Tydźenskeje Nowiny a do Jutnički. Wón namołwješe čitarjow, jako Serbja sebjewědomje wustupować, žadaše sej mjez druhim zjawne serbske napisma a rozprawješe wo žiwjenju w klóšterskich kónčinach. Tež do němskich nowin kaž Der deutsche Schulbote, Der Erzähler an der Spree, Der katholische Jugendbildner abo Die sächsische Schulzeitung pisaše nastawki z pedagogiskim a nabožinskim wobsahom.
Mikławš Hicka bě wot załoženskeho lěta 1847 z čłonom Maćicy Serbskeje.
Wón naspomni so jako pódlanska figura w romanje Lěto wulkich wohenjow Marje Kubašec.
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Jurij Młynk: Mikławš Hicka – wučer z časa narodneho wozrodźenja w Delanach. W: Protyce 1966, str. 109–112
Žórło
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Jurij Młynk: Hicka, Mikławš. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 195
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Křćeńska kniha Chróšćanskeje wosady, zapisk 4/1821