chamar

•   Etimoloxía: do latín clamāre.

•   Pronuncia: /t͡ʃaˈmaɾ/ (AFI)

chamar

1. Procurar que alguén acuda ou preste atención dicindo o seu nome en voz alta ou mediante sons ou exclamacións específicas.
   • Exemplo: Chámao a ver se te oe e dille que non esqueza mercar o fío. Chamárono pola megafonía para que acudise ao departamento de control de equipaxes. Non oes? Están a chamar por nós. Chamou polo can asubiando.
     
     
2. Pronunciar en voz alta o nome das persoas que se deben atopar nun lugar para comprobar a súa presenza.
   • Exemplo: O secretario do tribunal chamou os opositores por orde alfabética dos apelidos.
     
     
3. Espertar a alguén.
   • Exemplo: Sempre me chama moi cedo e a min cústame levantarme.
     
     
4. Accionar un dispositivo para que un aparato acuda ao lugar onde se está.
   • Exemplo: Chama ti o ascensor, que eu subo a pé.
     
     
5. Solicitar a alguén que acuda a un lugar ou realice unha acción.
   • Exemplo: Chamárono do xulgado para testificar. Tes que chamar á doutora. A voz do ulema chama aos fieis á oración, desde o minarete. Os sinos chaman para a misa das once.
     
     
6. Designar a alguén para ocupar un posto, exercer un cargo ou gozar dun dereito.
   • Exemplo: Foi chamada ao trono de Castela. Neste caso serán chamados a herdar os seus parentes en segundo grao.
     
     
7. Comunicar cunha persoa ou un servizo, ou tratar de facelo, por medio do teléfono.
   • Exemplo: Chámante pola liña un. Chamade unha ambulancia! Vou chamar por teléfono.
     
     
8. Guiar un animal de tiro poñéndose diante del.
   • Exemplo: Cando sementan, sempre chama el as vacas.
     
     
9. Exercer unha cousa ou persoa atracción sobre alguén.
   • Exemplo: As minas de ouro chamaban a centos os aventureiros. Ese sindicalista chama moita xente. O noso líder perdeu popularidade e xa non chama como chamaba.
     
     
10. Atraer unha cousa a outra cousa.
    • Exemplo: Diñeiro chama diñeiro.
      
      

• Ás veces emprégase tamén seguido da preposición por.

chamar

1. Aplicar a alguén ou a algo un nome ou un alcume.
   • Exemplo: Chámanlle Xoán. Chamábanlle o Mentireiro
     
     .
2. Designar ou cualificar algo ou alguén como.
   • Exemplo: Chamoulle covarde á cara. Chamáronlle guapo e púxose colorado
     
     .
3. Dar golpes nunha porta, ventá, etc. ou facer soar o timbre para que abran, ou para pedir permiso para entrar.
   • Exemplo: Chamou pero non oíron o timbre. Estes mobles novos chaman por unha alfombra
     
     .

chamarse

1. Ter un determinado nome ou apelido.
   • Exemplo: Como se chaman estas plantas? Como te chamas? Chámome Brais. Esta canción chámase “Anduriña”
     
     .

• denominarse

• Alemán: heißen ^(de), rufen ^(de), nennen ^(de)
• Aragonés: clamar ^(an)
• Castelán: llamar ^(es).
• Esloveno: klicati ^(sl).
• Francés: appeler ^(fr).
• Inglés: call ^(en).
• Portugués: chamar ^(pt)