Próstata
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde decembro de 2017.) |
A próstata (do grego προστάτης - prostates, literalmente "o que está primeiro", "protector", "gardián") é un órgano glandular do aparato xenitourinario, exclusivo dos homes, con forma de castaña, localizada enfronte do recto, debaixo e á saída da vexiga urinaria. Contén células que producen parte do líquido seminal que protexe e nutre os espermatozoides contidos no seme.
O día 15 de setembro celébrase o Día Europeo da Saúde Prostática [1]. Con esta celebración preténdese visibilizar unha enfermidade que afecta, na súa forma benigna (hiperplasia benigna de próstata) ó 50% dos varóns de máis de 50 anos ata o 88% dos varóns de máis de 90 anos. A forma maligna, o cáncer de próstata, representa o 22% dos cánceres nos pacientes varóns e, aínda ten unha taxa de curación do 90% cando se realiza un diagnóstico precoz, é a terceira causa de mortalidade masculina por cáncer [2].
Funcións
editarA glándula prostática achega:
- Antíxeno específico da próstata
- Ácido cítrico
- Fibrinóxeno
- Espermina
- Zinc (Zn, de propiedades bactericidas)
- Magnesio (Mg, dá un aspecto leitoso ao seme)
- Encimas:
- Fosfatases acedas
- Fibrinolisína
- Transglutaminasa (en roedores, densifica o seme de maneira que xera un tapón vaxinal, evitando a saída do seme así como a cópula por parte doutro macho)
- Outras
Xusto encima e aos lados da glándula prostática atópanse as vesículas seminais que producen a maioría do líquido seminal. A próstata rodea a primeira parte da uretra, conduto polo que circulan os ouriños e o seme ata o pene.
As hormonas masculinas estimulan a glándula prostática desde o desenvolvemento do feto. A próstata continúa o seu crecemento ata a xuventude. A partir dos corenta ou cincuenta anos comeza a hipertrofiarse, sendo o único órgano en medrar nestas idades.
Exame
editarA próstata é palpada polo médico na exploración física mediante tacto rectal. As probas de imaxe que visualizan a próstata son a ecografía transrectal, a tomografía axial computerizada e a resonancia magnética nuclear, principalmente.
Drenaxe linfática
editarA drenaxe linfática da próstata realízase a través de vasos linfáticos que drenan na superficie exterior da próstata formando a rede periprostática, que drena tanto nos ganglios da cadea ilíaca externa, como en ganglios sacros e ganglios hipogástricos.
Zonas da próstata
editarNa próstata pódense distinguir varias zonas, pero as máis importantes ecograficamente son:
- Estroma fibromuscular; esténdese posterolateralmente e forma a cápsula
- A zona transicional, próxima ao verum montarum e ao tecido glandular periuretral.
- A zona central, que rodea á zona de transición. É o asento da hipertrofia de próstata.
- A zona periférica ou marxinal, que é onde se adoita localizar o cancro, ocupa o 75% do volume total.
Enfermidades máis frecuentes
editarAs enfermidades máis frecuentes da próstata son:
Resposta Sexual Masculina
editarDurante o orgasmo, o esperma é transmitido desde os condutos deferentes á uretra, a través dos condutos exaculadores que entran na próstata. A próstata é con frecuencia chamada "o Punto G masculino". Algúns homes son capaces de alcanzar un orgasmo unicamente a través da estimulación da próstata, xa sexa unha masaxe prostática ou relacións sexuais anais. As sensacións da estimulación prostática son a miúdo similares ás descritas por mulleres acerca da estimulación do Punto G.
Véxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Próstata |
Outros artigos
editar- ↑ "Día Europeo de la Salud Prostática" (en castelán). Consultado o 2022-11-20.
- ↑ "Cáncer de próstata", en La Voz de Galicia 15.09.2020.