Palacio de Versalles

Lois XIV deixou París e decidiu construír Versalles como unha pequena cidade lonxe dos problemas. Tería varias etapas construtivas, marcadas polas amantes de Lois XIV.

• Primeira etapa (1661 - 1668): Sería un palacete de caza ao que se lle engadiron dúas ás laterais que, ao pecharse, conformaron a praza de armas. As fachadas son de ladrillo e unifica a cuberta usando tamén a lousa e as mansardas.
• Segunda etapa (1668 - 1678): Lois XIV pretende trasladar definitivamente a corte a Versalles. Engádense as dúas ás laterais para dar prioridade visual ao xardín, realizado por André Le Nôtre. A fachada que dá ao xardín está construída seguindo o modelo italiano. Un primeiro andar de perpiaños almofadados. Un andar nobre de dobre altura con coxía retranqueada, xogando con entrantes e saíntes e alternando columnas e pilastras. Por último, un terceiro andar que sería o ático, rematado por unha serie de figuras escultóricas que case non deixan ver a caída da cuberta, a cal non é moi inclinada. Chegaron a vivir nel ata 20 000 persoas.
• Terceira etapa (1678 - 1692): Nesta ampliación, realizada por Mansart, construíuse a capela real na á norte do palacio, a dobre altura e con acceso directo á cota cero dende o exterior, estando a Tribuna Real situada no andar principal, dende onde o rei e a súa familia asistían á misa.

 

Foi creado no 1837 por Camille Bachasson, conde de Montalivet, por orde de Lois Filipe I.^[3]

Cos seus 18 000 m² é o museo de historia máis grande do mundo. Contén unha colección de cadros reunidos ou encargados por Lois Filipe I e están organizados por series históricas. Para a súa exposición, algúns departamentos foron transformados en salas de museo.

O museo está situado nas ás, mentres que a parte central (a excepción do andar baixo), os Grandes Departamentos, as estancias privadas e os departamentos da familia real foron restaurados e poden verse tal como eran cando estaban ocupados polos reis.

O conxunto é recoñecido a nivel mundial coma un dos palacios máis grandiosos e inspirou a outros gobernantes e magnates que aspiraban a ter o seu propio paraíso; hai por iso polo mundo moitas edificacións espectaculares que, ou ben seguiron o seu modelo, ou ben se apropiaron deste epíteto co propósito de atraer visitantes. Os máis coñecidos son:

• Versalles español: o Palacio Real de La Granja de San Ildefonso, na provincia de Segovia
• Versalles italiano: Venaria Reale, en Turín ou o Palacio Real de Caserta
• Versalles polaco: Palacio Wilanów ou Palacio Branicki
• Versalles ruso: Palacio de Gátchina ou Peterhof (San Petersburgo)
• Versalles portugués: Palacio Nacional de Queluz
• Versalles alemán: Palacio de Herrenchiemsee, en Baviera, ou o palacio de Sanssouci, na cidade de Potsdam
• Versalles sueco: Palacio de Drottningholm, en Estocolmo
• Versalles neerlandés: Palacio Het Loo

En Galicia, o Pazo de Oca, malia non ser nunca a residencia de ningunha familia real, é coñecido como o Versalles galego, principalmente polos seus xardíns.^[4]

• Páxina oficial (en francés)
• Fotos do Palacio e xardins de Versalles (en francés)
• Extensa fotogalería de Versalles (en inglés)